Punt MC-7: Het tijdstip van terugkeer van Generaal Shelton op zijn
Punt MC-7: commandopost

<< Vorig Punt, Volgend Punt >>

Inleiding

Generaal Shelton, op 11 september de voorzitter van de Verenigde Stafhoofden, stond gepland om op 11 september 2001 naar Europa te vliegen om een NAVO-vergadering bij te wonen in Hongarije. Hij zou worden vergezeld door verschillende mensen, waaronder Luitenant Commandant Suzanne Giesemann, die dienst deed als assistent en later deze dag zou beschrijven in een boek. [1] In afwezigheid van Shelton zou Generaal Richard Myers, de vicevoorzitter van de Verenigde Stafhoofden, voor hem instaan als waarnemend voorzitter van de Verenigde Stafhoofden. [2]

De officiële lezing
  • “Rond half acht in de ochtend” [3] verliet Generaal Shelton luchtmachtbasis Andrews (AFB) aan boord van een aangepaste C-135 (de militaire versie van een Boeing 707) met de bijnaam “Speckled Trout”, die normaal gesproken wordt gebruikt door de Stafchef van de Luchtmacht. [4]
  • Ongeveer 100 minuten later (dus rond 9:10) werd Shelton op de hoogte gebracht van de tweede aanval op het WTC, [5] waarna hij het bevel gaf het vliegtuig om te keren. Vluchten van overzees werden echter niet meer toegelaten tot het luchtruim van de VS [6] en in eerste instantie werd Speckled Trout de toegang ontzegd. [7]
  • Vervolgens hoorde Shelton dat het Pentagon was geraakt en, zeker van zijn zaak dat zijn toestel niet tegen zou worden gehouden, gaf hij de piloot het bevel terug te vliegen naar AFB. [8] Kort daarna kreeg het toestel toestemming. [9]
  • Op de weg terug naar het Pentagon vloog Shelton’s toestel over Manhattan. [10] Hij schreef: “We vlogen precies over wat eens de Twin Towers waren, nog maar een paar minuten nadat deze waren ingestort.” [11] Het vliegtuig “vloog van daaruit rechtstreeks terug naar Andrews” [12] en – zo verklaarde Shelton’s assistent – kwam daar binnen een uur aan. [13]
  • Aangekomen op Andrews werd Shelton opgewacht door een gevolg van politieauto’s en motoren “die ons begeleidden, met zwaailichten en sirenes, door de spookachtig lege straten van de stad, helemaal tot bij het Pentagon,” waar hij naar zijn kantoor ging en door Generaal Myers en anderen werd bijgepraat. [14]
  • Hij bekeek toen de schade aan de buitenkant van het Pentagon waarna hij zich begaf naar het Nationaal Militair Commandocentrum (NMCC), binnen in het Pentagon, [15] waar hij – zoals bericht door Generaal Myers – aankwam om 17:40. [16]

Het beste bewijs

Met betrekking tot het relaas van Shelton aangaande zijn bewegingen die dag zien we vier problemen:

  1. Ten eerste, de tijdlijn die voortkomt uit het relaas van Shelton is onwaarschijnlijk.
    • De tweede toren van het WTC viel om 10:28. Als het toestel van Shelton over de Twin Towers vloog “nog maar een paar minuten nadat deze waren ingestort,” dan moet het over New York hebben gevlogen voor 11:00.
    • En als, zoals werd verklaard door Giesemann, het toestel van Shelton “binnen een uur na het passeren van New York” [17] aankwam op Andrews, dan zou het toestel daar rond het middaguur zijn aangekomen, en zou de rit met escorte om ongeveer half één bij het Pentagon zijn aangekomen.
    • Bij zijn terugkomst in de VS was Shelton weer de Voorzitter van de Verenigde Stafhoofden. [18] Om half één moesten er nog steeds verschillende beslissingen worden genomen. En inderdaad, na de aanvallen op het WTC en het Pentagon zou hij, uit vrees voor nog meer aanvallen, meteen naar het NMCC hebben moeten gaan. Hij ging echter, zo schreef hij, eerst naar zijn kantoor en toen naar de rampplek. [19]
    • Hij zou zeker niet hebben moeten wachten tot 17:40, volgens Myers het tijdstip waarop Shelton aankwam bij het NMCC. [20]
    • Het idee dat Shelton vijf uur doorbracht in het Pentagon voordat hij naar het NMCC ging is onwaarschijnlijk. En dit wordt inderdaad tegengesproken door Myers’ verklaring dat Shelton om 17:40 “net terug was” van de afgebroken vlucht naar Europa. [21]
  2. Ten tweede wordt het verslag van de terugkeer tegengesproken door de Flight tracking strips van Andrews AFB voor zijn vlucht (verkregen door een verzoek Openbaarheid Bestuur [FOIA]). [22]
    • De flight strips voor zijn vlucht gaven aan dat Speckled Trout – codenaam “Trout 99” [23] – op Andrews landde om 16:40. [24]
    • Waarom zouden Shelton en Giesemann aangeven dat ze ruwweg rond het middaguur terugwaren – bijna vijf uur eerder dan de werkelijke aankomsttijd van Speckled Trout?
  3. Ten derde worden de verklaringen van Shelton en Giesemann, die aangeven dat ze rond 12:30 bij het Pentagon arriveerden, tegengesproken door een andere verklaring van Giesemann:

    • Hoewel haar beschrijving van de rit van Andrews naar het Pentagon parallel loopt aan die van Shelton, zelfs zeggend dat de straten “spookachtig leeg” waren, [25] schreef Giesemann ook: “Niemand zei een woord toen we ons over de Southeast-Southwest Freeway spoedden, die in de late namiddag normaal gesproken volgepakt is met auto’s.” [26]
    • Deze verklaring van “late namiddag” komt dan natuurlijk weer overeen met de flight strip van de vlucht.
  4. Een vierde probleem is dat de verklaringen van Shelton nog meer worden tegengesproken door een artikel uit september 2011, waarin het relaas van de navigator van de Speckled Trout, Kolonel Rob Pedersen, [27] wordt beschreven. Volgens dit artikel:

    • “De eerste drie uren van de vlucht verliepen vlekkeloos” totdat de BBC berichtte over de aanvallen op het WTC.
    • Nadat Shelton het bevel had gegeven om te keren: “Het toestel draaide om maar koerste niet rechtstreeks terug naar de Verenigde Staten. De eerste paar uur had de bemanning geen toestemming om terug te keren – noch een bestemming – ‘dus hielden we positie nabij Groenland,’ zei Pedersen … Speckled Trout kwam zover als Canada maar werd in eerste instantie toegang tot het luchtruim van de VS geweigerd. Het toestel hield opnieuw positie.” [28]
    • “Het was niet makkelijk om toestemming van de luchtverkeersleiding te krijgen, zelfs voor zo’n belangrijke passagier … ‘We konden over de radio niet zeggen wie er met ons mee vloog omdat de communicaties bij de FAA niet beveiligd zijn … Het duurde een tijdje … voordat we naar binnen mochten,’ zei Pedersen.” [29]
    • “De vlucht terug naar Andrews bracht de bemanning rechtstreeks over New York City … Daar vlogen we snel overheen … Aan het begin van de middag waren ze terug op Andrews.” [30]
    • Hoewel het duidelijk is dat de verklaring van Pedersen onjuiste elementen bevat – waaronder zijn verklaring dat de vlucht “aan het begin van de middag” [31] aankwam – zou zijn verhaal, volgens welke het toestel van Shelton, eerst nabij Groenland en daarna boven Canada, werd gedwongen om positie te houden, verklaren waarom het toestel niet eerder dan 16:40 op Andrews landde.

Conclusie

Het verslag zoals gegeven door Shelton en Giesemann, volgens welke ze zonder vertraging naar het Pentagon konden terugkeren – om naar verluidt daar rond 12:30 aan te komen – wordt tegengesproken door de navigator van de vlucht, de flight tracking strip van de vlucht, door Generaal Richard Myers, en door één van Giesemann’s eigen verklaringen. Als, zo lijkt het, Shelton en Giesemann valselijk beweren dat ze bijna vijf uur eerder aankwamen dan ze in werkelijkheid deden, dan moet de vraag gesteld worden: Waarom?

En als, en daar lijkt het op, Shelton om 16:40 terugkeerde op Andrews, waarom werd dan het vliegtuig van de hoogste militaire bevelhebber van de VS op deze kritieke dag bijna vijf uur vertraagd?

In elk nieuw onderzoek zouden deze twee vragen moeten worden gesteld.

<< Vorig Punt, Volgend Punt >>

Referenties voor Punt MC-7
Generaal Hugh Shelton, met Ronald Levinson en Malcolm McConnell, Without Hesitation: The Odyssey of an American Warrior (St. Martin’s Press, 2010), blz. 432. Generaal Richard B Myers, Eyes on the Horizon: Serving on the Frontlines of National Security (New York: Threshold Editions, 2009), blz. 10.
“Rond 7:30 waren we in de lucht” (Shelton, Without Hesitation, blz. 432). De flight tracking strip van de vlucht (zie noot 22 hieronder) gaf aan dat het toestel om 7:09 ‘s ochtends vertrok. (Het verschil tussen de twee tijden kan eenvoudigweg een reflectie zijn van de verschillende manieren om een vertrektijd aan te geven: 7:09 zou kunnen duiden op het moment dat er toestemming werd gegeven voor vertrek, terwijl 7:30 het tijdstip zou kunnen zijn waarop het toestel “in de lucht” was.)
Shelton vloog meestal in een VIP Boeing 757, vaak gebruikt door de vicepresident, maar dit toestel was niet beschikbaar (Shelton, Without Hesitation, blz. 431, Giesemann, Living a Dream, blz. 21).
Shelton, Without Hesitation, blz. 432, Giesemann, Living a Dream, blz. 22-23. (Shelton zei dat hij hoorde van de eerste aanval op het WTC toen ze “ongeveer anderhalf uur onderweg waren” en van de tweede aanval “tien minuten later” (Shelton, Without Hesitation, blz. 431).
Myers, Eyes on the Horizon, blz. 10.
Shelton’s uitvoerend hoofd, Kolonel Doug Lute, zei tegen hem: “We hebben geen toestemming om terug te keren. Het hele Amerikaanse luchtruim is afgesloten.”
Shelton zei: “Doug, zeg tegen de piloot dat we om vergiffenis zullen vragen in plaats van om toestemming. We gaan naar huis.” Shelton voegde toe: “Ik wist dat het niet zou gebeuren dat een 707 met UNITED STATES AIR FORCE op de zijkant geschilderd zou worden neergeschoten” (Shelton, Without Hesitation, blz. 432). Giesemann schreef: “Elk ander passagierstoestel in het hele land stond nu aan de grond, maar met de hoogste baas van het Amerikaanse leger aan boord kon ons toestel ongehinderd verder vliegen” (Living a Dream, blz. 24).
“Tien minuten later belden ze terug met de bevestiging dat we officieel toestemming hadden om door het afgesloten luchtruim te vliegen” (Shelton, Without Hesitation, blz. 433). Een ontwerp document van de FAA zei: “Toen Generaal Shelton hoorde van de gebeurtenissen beval hij zijn toestel terug naar Washington te vliegen, maar werd in eerste instantie geweigerd door de luchtverkeersleiders die al begonnen waren om verkeer van over de oceaan met een bestemming buiten de VS om te leiden. Echter een paar minuten later werd de toestemming gegeven en keerde het toestel van Generaal Shelton om, op weg naar Washington” (Reactie van de Organisatie Luchtverkeer op de Terroristische Aanslagen van 11 September: ATC Inschatting Systeem, Afsluiting, en Herstel, 21 maart 2002, appendix G, Bewegingen Sleutelpersoneel, G-1).
Meteen na het vorige citaat schreef Shelton: “Eén van de piloten stak zijn hoofd uit de cockpit en kondigde aan, ‘Meneer, ons vluchtbaan brengt ons recht boven Manhattan, als u over tien minuten hier wilt komen.’ ” (Shelton, Without Hesitation, blz. 433).
Ibid. ; Giesemann schreef: “Ik staarde naar de plek waar de Twin Towers hadden moeten staan” (Giesemann, Living a Dream, blz. 27).
Shelton, Without Hesitation, blz. 432.
“Een uur na het passeren van New York City landden we op luchtmachtbasis Andrews” (Giesemann, Living a Dream, blz. 27).
Shelton, Without Hesitation, blz. 434. Zie ook Giesemann, Living a Dream, blz. 27-28.
Shelton, Without Hesitation, blz. 434.
Myers, Eyes on the Horizon, blz. 159.
Giesemann, Living a Dream, blz. 27.
Shelton schreef: “Tot mijn terugkeer in het luchtruim van de VS was het aan Myers om de beslissingen te nemen, in samenspraak met Minister Rumsfeld en de president” (Shelton, Without Hesitation, blz. 432).
Ibid., blz. 434.
“Om 17:40 kwam de Voorzitter, Generaal Hugh Shelton, die net was teruggekeerd van een afgebroken vlucht naar Europa, aan bij het NMCC” (Myers, Eyes on the Horizon, blz. 159).
Zie vorige noot.
De Flight progress strips (FAA: Flight Slip) van Andrews AFB voor 11 september 2001 (blz. 10) werden verkregen door de 911 Working Group of Bloomington, Indiana door middel van een verzoek Openbaarheid Bestuur (FIOA) door Kevin Ryan en twee andere leden. Een tool om flight strips te lezen is online beschikbaar.
Zoals te zien op een foto van www.airliners.net .
Flight tracking strips zijn weergegeven in Zulutijd, vier uur voorlopend op de tijd in het oosten van de VS. De flight strips van Andrews AFB voor 11 september 2001 laten zien dat Trout 99 landde om 20:40, m.a.w. 16:40 EDT (zoals deze ook laten zien dat het vertrek van de vlucht om 11:09 was, m.a.w. om 7:09 EDT). We zijn Kevin Ryan en Matthew Everett dankbaar voor het overleggen van deze informatie.
Shelton, Without Hesitation, blz. 434; Giesemann, Living a Dream, blz. 27.
Giesemann, Living a Dream, blz. 27.
Een op interviews gebaseerde sectie over Luitenant Kolonel Rob Pedersen is één van tien delen van Airmen on 9-11, in Air Force Magazine, september 2011. Pedersen werkt nu in het Pentagon als uitvoerend officier voor de Strategische Afschrikking en Nucleaire Integratie Divisie van de Luchtmacht, blz. 60.
Ibid., blz. 60.
Ibid., blz. 60, 61.
Ibid., blz. 61.
Ook al zegt Pedersen dat zijn vlucht “vroeg in de middag” aankwam op Andrews, de flight strips voor de vlucht zeggen dat deze om 16:40 landde (niet bepaald “vroeg in de middag”). Pedersen verklaart ook dat de bemanning van de Speckled Trout rond 5 uur in de ochtend “in de lucht” was, terwijl de volgstroken zeggen dat dit niet was voor 7 uur (zie noot 22 hierboven). Deze fouten verknallen echter niet de geloofwaardigheid van Pedersen’s verslag: Tien jaar later is hij misschien de precieze vertrek en aankomsttijden vergeten, iets wat buiten zijn beslissing lag. Maar als navigator zou het zijn taak zijn geweest om de terugvlucht te plannen, dus zouden de herinneringen over dit deel van de vlucht in zijn geheugen gegrift hebben moeten staan.

 

Comments are closed.