Het belang van dit Consensuspunt is dat twee mannen die hoge posities bekleedden in het bestuur van New York City berichtten over een enorme explosie diep in World Trade Center (WTC) 7 op de ochtend van 11 September, waardoor zij gedurende 90 minuten vast kwamen te zitten in een trappenhuis.

Op 11 september 2001 was Barry Jennings adjunct directeur van het departement Noodvoorzieningen van de Huisvestingsautoriteit van de stad New York.

Michael Hess was adviseur voor de stad.

Nadat een vliegtuig om 8:46 AM de noordelijke toren (WTC 1) had geraakt werden Jennings en Hess beiden opgeroepen een vergadering bij te wonen in het Kantoor Crisismanagement (OEM) van de burgemeester, in het Operatiecentrum op de 22ste verdieping. Toen zij bij het OEM arriveerden bleek het kantoor verlaten en wilden zij via de trappen het pand verlaten. Op hun weg naar beneden kwamen beiden vast te zitten door een enorme explosie die van de kelder leek te komen.

De getuigenis van Barry Jennings heeft ernstige vragen opgeroepen met betrekking tot de vernietiging van WTC 7. [1] Wanneer deze blijkt te kloppen dan trekt dat de officiële lezing in twijfel betreffende het instorten van WTC 7, volgens welke dit plaatsvond als gevolg van brand, en brand alleen.

Dit relaas van Jennings en Hess zou steun verlenen aan bewijs dat elders door het Consensuspanel is gepresenteerd en stelt dat WTC 7 niet neerkwam als gevolg van brand alleen maar werd neergehaald in een gecontroleerde sloop.

Op weg naar zijn werk op 11 September, zo verklaart Jennings, ontving hij een noodoproep, net nadat de noordelijke toren was geraakt om 8:46 in de ochtend, die zei dat hij zich diende te melden bij het OEM. Hij arriveerde bij WTC 7 ongeveer op hetzelfde moment als de zuidelijke toren wordt geraakt om 9:03 AM en ziet daar politieagenten in de lobby. Samen met Hess, die op zoek was naar burgemeester Giuliani, nam Jennings de lift naar de 22ste verdieping. Daar aangekomen vonden ze het OEM op slot. Ze keerden terug naar de lobby en werden toen door iemand van de beveiliging begeleid naar een vrachtlift die hen terugbracht naar het OEM.

Het verbaasde Jennings dat er niemand was. Hij zag half opgegeten boterhammen en dampende koffie op de bureaus. Hij pleegde verschillende telefoontjes om te vragen wat hij moest doen en werd door een meerdere gezegd; “maak dat je wegkomt, maak dat je wegkomt, nu!” [2]

De liften werkten niet meer dus namen Hess en hij de trap. Toen ze aankwamen op de 5de verdieping was er een krachtige explosie die van beneden kwam waardoor de overloop waar ze zich bevonden instortte. In het donker waren ze gedwongen om terug naar boven te klimmen naar de 7de verdieping waar Jennings een ruit brak met een brandblusser. Hess riep door het raam naar beneden om hulp en na 90 minuten wachten werden ze gered door de New Yorkse brandweer.

Op het moment van de explosie, zegt Jennings, stonden beide torens nog. Als dit klopt dan plaatst dit deze explosie voor 9:59 AM, het moment dat de zuidelijke toren begon in te storten.

Later, toen Jennings naar buiten werd begeleid door de lobby van WTC 7, zag hij dat deze door de vernieling niet meer te herkennen was.

Het relaas van Jennings over een explosie in WTC 7 brengt vier belangrijke punten naar voren welke niet overeenstemmen met het verslag van NIST, volgens welk de vermeende explosie eenvoudigweg een neveneffect was van het instorten van de noordelijke toren om 10:28 AM.

1. Het tijdstip van Jennings’ aankomst en de evacuatie van WTC 7: Hoewel Jennings verklaarde dat hij bij het verlaten OEM aankwam rond de tijd van de inslag van het tweede vliegtuig om 9:03 AM zegt het officiële verslag dat de mannen niet bij het OEM aankwamen tot net voor het instorten van van de zuidelijke toren om 9:59 AM. (Hess legde geen publieke verklaring af over het tijdstip van aankomst.)
2. Het verslag van Hess over een explosie: De getuigenis van Jennings over een explosie die van onder kwam toen ze zich in het trappenhuis bevonden werd in eerste instantie ook door Hess onderschreven, hoewel hij dit later veranderde.
3. De vernielde lobby van WTC 7: De vernietiging van de lobby zoals bericht door Barry Jennings werd door NIST weggelaten.
4. Jennings’ tijdstip van het verlaten van WTC 7 is belangrijk voor het bevestigen van zijn aankomsttijd, gezien hij en Hess zeggen dat ze ongeveer 90 minuten hadden vastgezeten. [3]

Hoewel het onderzoek van NIST aangeeft dat beide mannen zijn geïnterviewd werden verzoeken middels de Wet Openbaarheid Bestuur (FOIA) voor deze interviews afgewezen. [4] Bewijs ter ondersteuning van Jennings’ verslag moeten derhalve elders worden gevonden.

Het verslag van NIST uit 2005 met betrekking tot Jennings en Hess, [5] neergeschreven in twee paragrafen, kan worden opgedeeld al naargelang de reeks beweringen:

1. Toen het eerste vliegtuig WTC 1 raakte [8:46 AM] viel de stroom in WTC 7 gedurende een aantal seconden uit. (NIST Ref 368. Interview 54 brandweer New York, winter 2004)
2. Veel mensen begonnen onmiddellijk het gebouw te verlaten en het operatiecentrum van het OEM begon telefoontjes te ontvangen met betrekking tot de noodsituatie. (NIST Ref 369. Interview 54 brandweer New York, winter 2004.)
3. Toen het tweede vliegtuig WTC 2 raakte [9:03 AM] werd besloten om WTC 7 te evacueren. (NIST Ref 370. WTC 7 interview 1110402, herfst 2002.) Tegen de tijd dat WTC 2 om 9:03 AM door het tweede vliegtuig werd geraakt had veel kantoorpersoneel van WTC 7 het gebouw al verlaten en anderen waren zelf begonnen met een evacuatie van het gebouw. (Hier voorzag NIST niet in een referentie.)
4. Om 9:59 AM stortte WTC 2 in en de zuidzijde van WTC 7 werd geraakt door vallend puin. (NIST Ref 376. Interview 45 brandweer New York, winter 2004.)
5. Om 10:28 AM stortte WTC 1 in en werd aanzienlijke schade aangericht aan WTC 7. (NIST Ref 377. Interview 1 PAPD [Politie Havenautoriteit], herfst 2003.) Een grote hoeveelheid puin stortte neer op het midden van de voorgevel, van ongeveer de 9de verdieping tot de begane grond, en puin scheurde een stuk van de hoek aan het zuidwesten, ongeveer tussen de 7de 17de verdieping. (NIST Ref 378. Interview 3 brandweer New York, winter 2004.)
6. Ook het instorten van WTC 1 lijkt verantwoordelijk voor het veroorzaken van branden binnen WTC 7. (NIST Ref 379. Interview 19 brandweer New York, winter 2004.)
7. Met het instorten van de twee torens kwamen een ambtenaar van de stad New York en een stafmedewerker van WTC 7 vast te zitten in WTC 7. (NIST Ref 380. Interviews 2041604 en 1041704, lente 2004.)
8. De twee hadden zich begeven naar het centrum van het OEM op de 22ste verdieping en troffen daar niemand aan. Toen ze in de lift stapten om naar beneden te gaan flikkerden de lichten in WTC 7 terwijl WTC 2 instortte. Op dat moment deed de lift die ze wilden nemen het niet meer, dus namen ze de trap. Bij aankomst op de 5de verdieping stortte WTC 1 in, de lampen in het trappenhuis gingen uit, even deden de sprinklers het, en het trappengat vulde zich met rook en stof. De twee mannen klommen terug naar de 7de verdieping, braken een raam en riepen om hulp. Brandweerlieden op de grond zagen hen en gingen via de trap naar boven. (Hier verschafte NIST geen referentie.)
9. Daarnaast kwam een veiligheidsmedewerker van één van de bedrijven in het gebouw vast te zitten op de 6de verdieping door rook in het trappenhuis. Bij het bestijgen van de trappen ventileerden brandweerlieden het trappenhuis en verdween de rook enigszins. Eerst kwamen ze de beveiligingsmedewerker tegen op de 6de verdieping en escorteerden hem via de trap naar beneden. Andere brandweerlieden van de groep gingen verder, lieten hun lampen door de rook gaan en riepen. De twee mannen die vastzaten op de 7de verdieping hoorden hen en zagen de lichtbundels en gingen via de trap naar beneden. De brandweer nam de mannen mee naar buiten en leidde hen van het gebouw weg. NIST Ref 381. WTC Interviews 2041604 en 1041704, lente 2004.)

In een ander document zei NIST dat de mannen werden gered tussen “12:10 en 12:15 uur.” [6]

1. De sleutelelementen in de beweringen van NIST zoals hierboven genummerd 1-9 worden hieronder besproken. Sommige van deze beweringen zijn verifieerbaar en ondersteunen het verslag van Jennings en Hess. Anderen spreken zichzelf tegen.

   1. & 2. & 3. Wat betreft het tijdstip van evacuatie van WTC 7: De verklaringen van NIST dat veel mensen WTC 7 verlieten kort nadat het eerste vliegtuig insloeg om 8:46 AM, en dat een groter aantal officieus werd bewogen om te gaan nadat het tweede vliegtuig was ingeslagen, zijn elders verifieerbaar. [7] Veel mensen werd gezegd niet de liften te gebruiken. (Merk op dat het officiële bevel tot evacuatie pas kwam om 9:30 AM, toen een gerucht circuleerde over een derde vliegtuig in aantocht.)

      Dit betekent dat het zeer wel mogelijk is dat Jennings en Hess de lobby, de liften en het OEM verlaten aantroffen kort na 9:03 AM, zoals Jennings beweerde.

   4. Wat betreft het tijdstip van aankomst van Jennings en Hess: NIST zegt dat puin van het instorten van de zuidelijke toren om 9:59 AM de zuidelijke gevel van WTC 7 raakte, net op het moment dat Jennings en Hess het OEM verlieten en via de (noordoostelijke) trap naar beneden gingen. Dit zou de mannen echter in het trappenhuis plaatsen een vol half uur nadat het OEM officieel werd ontruimd. Wat in tegenspraak is met het idee dat een veiligheidsbeambte hen had geholpen een vrachtlift te nemen naar het OEM.
   5. & 8. Wat betreft een explosie in WTC 7: NIST zegt dat 29 minuten later, om 10:28 AM, de noordelijke toren instortte waardoor aanzienlijke schade ontstond aan de zuidelijke en zuidwestelijke gevels van WTC. 7 [8] Deze verklaring impliceert dat Jennings en Hess de inslag van puin op het noordoostelijke trappenhuis verkeerd beoordeelden als een explosie binnen WTC 7. Dit kan niet waar zijn omdat:
      1. dit zou betekenen dat de mannen 29 minuten hadden gedaan over het afdalen van 17 verdiepingen van de 22ste tot de 5de verdieping, bijna twee minuten per verdieping
      2. beide trappenhuizen zich bevonden langs de noordzijde van de kern van WTC 7, in het noordelijke deel van het gebouw, maar puin raakte de zuidkant van WTC 7, 108 meter van de noordelijke toren, met WTC 6 er tussenin
      3. zoals is te zien in de structurele tekening van Cantor (zie voetnoot 8), de twee trappenhuizen in WTC 7 zich niet bevonden in het gebied van de zuidkant waar volgens NIST de schade was
      4. de tekening ook laat zien dat kolommen #74 en #75 enig puin op weg naar de trappenhuizen hadden tegengehouden. [9]
   8. De bewering van NIST zonder referentie, dat twee (onbekende) mannen terug gingen naar de 7de verdieping is ondersteund door een video die in 2010 na een WOB-verzoek door NIST werd vrijgegeven. In de beelden is meneer Hess te zien die door een gebroken raam op de 7de verdieping om hulp roept terwijl er explosies afgaan rond de noordzijde van WTC 7 – aan de andere kant als waar de torens stonden. Je hoort Hess roepen “een explosie.” [10]
   9. De bewering van NIST dat brandweerlieden de noordoostelijke trap beklommen om Jennings en Hess te redden was niet gebaseerd op getuigenis van brandweerlieden maar op interviews met de mannen zelf, wier namen NIST niet noemde. Zoals al eerder opviel zijn WOB-verzoeken voor deze interviews afgewezen. Wellicht zijn de verzoeken afgewezen omdat, zoals Hess vertelde aan de BBC, dat, toen zij aankwamen op de 5de verdieping:
      “Het gebouw begon te schudden, het was net een aardbeving … het hele gebouw trilde … de trappen botsten tegen een muur. Plotseling, als je naar beneden ging, naar de 5de verdieping, dan stuitte je op een muur.” [11]
      Jennings stemt hiermee in en zei dat toen ze de 5de verdieping bereikten, “er was een explosie. En de overloop stortte in.” [12] (accenten toegevoegd)

      Uitgaande van het relaas van Hess en Jennings zou het verhaal van NIST – dat Hess en Jennings zagen hoe de lichtkegel van de zaklamp van de brandweer de trap opkwam, hoorden hoe ze geroepen werden en vervolgens naar beneden geëscorteerd werden – onmogelijk waar kunnen zijn, omdat het trappenhuis structureel geblokkeerd was.

2. Bewijs aangaande het door NIST weglaten van Jennings’ berichten over explosies

   1. Bewijs uit het noordoostelijk trappenhuis

      Na hun ontsnapping werden zowel Jennings als Hess geïnterviewd:

      Jennings zei in een interview met verslaggever van WABC-TV Jeff Rossen dat er “een grote explosie” plaatsvond. [13]

      Een brandweerman die met Jennings werd geïnterviewd zei dat het binnen WTC 7 “een pandemonium” was … “we konden niet bij ze komen, we gingen het gebouw door, we raakten verdwaald … de achterkant was helemaal weggeblazen, geen mogelijkheid om daar doorheen te komen, we konden niet bij ze komen, en uiteindelijk heeft een team van de brandweer ze gevonden. Maar we dachten niet dat ze het zouden redden.” [14]

      De woorden van Jennings over het horen van explosies klonken door in de eerste getuigenis van Michael Hess, gegeven aan een reporter op 11 September:

      “Ik bevond me in het commandocentrum op de 22ste verdieping, en toen alle stroom in het gebouw uitviel, eh, liepen ik en nog een meneer naar de 7de [sic] verdieping waar een explosie plaatsvond. En we kwamen vast te zitten op de 7de verdieping in de rook, dikke rook overal om ons heen, gedurende zo’n anderhalf uur.” [15]

      In een aangepast verslag, gegeven aan de BBC in 2008, waarin hij zijn verklaring over een explosie introk, refereerde Hess aan zijn eerste indruk toen ze aankwamen op de 5de verdieping: “In mijn hoofd had ik aangenomen dat er een explosie was in de kelder.” [16] Deze aanname werd bevestigd, zoals we hierboven zagen, door zijn roep uit het raam, “een explosie.”

   2. Bewijs van een vernielde lobby in WTC 7

      Jennings berichtte dat hij op zijn weg naar buiten de lobby niet meer herkende: “Ik keek om me heen, de lobby was weg. Het zag eruit als de hel.” [17]

      Dit werd onderschreven door videobeelden van CBS die werden vrijgegeven na een WOB-verzoek in 2010. [18] Volgens NIST waren al deze beelden opgenomen tussen het instorten van de twee torens, ruwweg 10:15 ‘s ochtends.

      De explosie zelf vond zodoende plaats voordat de beelden werden opgenomen, en zeker voor het vallen van de noordelijke toren om 10:28 AM. Dit zou in lijn zijn met de vroege aankomst van de twee mannen die naar WTC 7 waren geroepen nadat het eerste vliegtuig om 8:46 AM was ingeslagen.

3. Bewijs aangaande het tijdstip dat Jennings en Hess WTC 7 verlieten

   De bewering van NIST dat Jennings en Hess niet werden gered voor 12:10 tot 12:15 wordt objectief ontkracht door het tijdstip van het interview dat hij gaf aan UPN 9 News, op bijna 800 meter verwijderd van WTC 7. Nadere analyse laat zien dat het interview plaatsvond om ofwel 11:34 AM, of ten laatste tegen 11:57 AM. [19]

   Zelfs uitgaande van het laatste tijdstip, en dan terugwerkend door de negentig minuten die de mannen vastzaten er van af te trekken, plus een conservatieve schatting van 30 minuten voor het redden van de mannen en om op de locatie van het interview te geraken, dan kunnen de mannen op zijn laatst net voor 10:00 AM in het trappenhuis zijn aangekomen, het tijdstip van instorten van de zuidelijke toren.

Nogmaals, het belang van dit Consensuspunt is dat zowel Jennings als Hess een enorme explosie voelden onder hen in het noordoostelijk trappenhuis van WTC 7, en berichtten dat de overloop van de 5de verdieping “instortte,” en “de trappen op een muur stuitten.”

Het tijdstip van hun ervaring is in lijn met de vernieling van de enorme lobby van WTC 7 voor 10:15 AM, zoals te zien in de videobeelden van CBS die in 2010 na een WOB-verzoek werden vrijgegeven.

Deze fenomenen vlakbij begane grondniveau kunnen niet zijn veroorzaakt door het instorten van de Twin Towers, omdat WTC 6 er tussenin stond. In plaats daarvan wijst de vernietiging van de gehele lobby op een enorme interne explosie – doch heeft NIST het woord “explosie” uit hun verslag weggelaten.

Gezien het bewijs voor explosies in de noordelijke en de zuidelijke torens, zoals besproken in acht Consensuspunten over de Twin Towers, rijst de vraag of WTC 7 gepland was te vallen kort na het instorten van de zuidelijke toren (op een tijdstip dat de manier en snelheid van vallen van WTC 7 zouden zijn verhuld door de puin en stofwolken), maar om één of andere reden tot later die dag moest worden uitgesteld.