• Eberhart zei dat hij eerst probeerde contact op te nemen met generaal Shelton tot hij erachter kwam dat deze onderweg was naar Europa. Echter, gezien de reis van Shelton al enige tijd van tevoren was gepland is de bewering dat Eberhart niet wist wanneer zijn directe meerdere (de Voorzitter van de Chefs van Staven) niet aanwezig zou zijn ongeloofwaardig.
• Eberhart zei dat hij generaal Myers belde toen deze zich in het Capitool bevond – wat, zoals aangetoond onder Punt MC-6, [17] onjuist was.
• Hoewel Eberhart berichtte dat de gekaapte toestellen, door het gebruik van de kapingscode, met de grond communiceerden, is het falen van alle acht piloten om de kapingscode te “squawken” één van de grote problemen met de officiële lezing. [18] Ook al rechtvaardigt Eberhart zijn rit naar het Operatiecentrum door te zeggen dat het “rustiger was geworden”, er bevonden zich op dat moment nog steeds twee gekaapte toestellen in de lucht (dat hij dit geloofde blijkt uit zijn verklaring over verschillende kapingscodes in het systeem).
• Als hij een goede reden had gehad om naar het Operatiecentrum te gaan dan had hij een snelle helikopter kunnen nemen (in plaats van er met de auto 45 minuten of langer over te doen). [19]
• Hoewel Eberhart beweerde dat hij tijdens de rit niet via mobiele telefoon kon communiceren beval hij naar verluidt om 9:49 uur ‘s ochtends – tijdens een conferentietelefoontje over een luchtdreiging – dat alle piloten van jagers zich gevechtsklaar moesten maken. [20]
• Hoewel “gevechtsklaar” klinkt als een effectieve actie, het betekent eigenlijk dat de piloten in hun toestel gaan zitten, met de motoren uit. Ze waren dus niet klaar om onmiddellijk vertrekken. [21]
• Eberhart’s bewering dat hij niet direct kon overgaan tot het implementeren van SCATANA zonder een ernstige situatie verder te verergeren, is niet geloofwaardig gezien SCATANA een plan was voor noodsituaties, en een eventuele aanpassing zou al lang zijn uitgewerkt, zeker gezien het feit dat NORAD op dat moment oefeningen hield, waaronder een vliegtuig dat in Manhattan tegen een wolkenkrabber was aangevlogen. Bovendien leken degenen die Eberhart adviseerden het plan in werking te stellen zijn probleem niet te zien.

Hieruit volgt dat de officiële lezing met betrekking tot Eberhart onjuistheden, buitengewone beweringen, en handelingen en weglatingen bevat waardoor de onderschepping van de gekaapte toestellen vertraging opliep.

• Het is voor NORAD een standaardprocedure om een vlucht te onderscheppen waarmee het radiocontact verloren is gegaan, die zijn transponder heeft uitgeschakeld of van koers is geraakt. Dit was het geval bij elk van de vluchten op 11 september en toch heeft NORAD, onder leiding van Eberhart, geen van de vluchten onderschept. [22]
• Wat betreft het falen van NORAD, in 2001 werd een tijdlijn geproduceerd waarin werd beweerd dat NORAD wist van de kapingen en probeerde de toestellen te onderscheppen, maar dat ze nooit op tijd zouden zijn. [23] Norad hield vast aan dit verhaal tussen 2001 – 2004. Maar in 2004, in het Het Eindverslag Commissie 11 September, vertelden ze een heel ander verhaal dat zegt dat (1) de FAA NORAD niet op de hoogte had gesteld van American vlucht 11 tot het te laat was voor de jagers om het toestel nog op tijd te bereiken en dat (2) de FAA niets had gezegd over de andere drie toestellen tot na hun neerstorten. [24]
• Waar het American 77 betreft (de vlucht die zich naar verluidt in het Pentagon boorde) zeiden Eberhart en de Commissie 11 September dat “NEADS (North Eastern Air Defense Sector) nooit bericht had gekregen dat vlucht 77 was gekaapt.” [25] Maar als dat waar is, waarom vertelde Eberhart dan, ongeveer zes weken na de aanvallen, de Senaat van de VS dat NORAD om 9:24 uur jagers op had laten stijgen nadat ze waren geïnformeerd dat de gekaapte vlucht American 77 in de richting van Washington vloog en daaraan toevoegde dat “die notificatie gedocumenteerd was?” [26] Betekent de tijdlijn uit 2004 dat Eberhart’s verklaring voor de Senaat een leugen was? Of betekent dit dat de FAA loog toen ze nadrukkelijk zeiden dat ze “real time informatie” hadden gedeeld met NORAD en het Pentagon over “alle vluchten van belang, inclusief vlucht 77?” [27]
• Waarom zou dit nieuwe verhaal zijn ontstaan? De gemeenschap die onderzoek doet naar 11 september had aangetoond dat de eerste tijdlijn NORAD niet vrijpleitte omdat er voldoende tijd was om de vluchten te onderscheppen voor ze hun doelen konden treffen. In juni 2004, op het moment dat het Het Eindverslag Commissie 11 September werd voorbereid, zei Eberhart dat deze visie klopte – dat wanneer NEADS op de hoogte was gesteld op het moment dat de FAA beweerde, zijn mensen in staat waren geweest “om alle drie de toestellen, alle vier de toestellen, neer te schieten.” [28]
• Toen Eberhart in maart 2004 door de Commissie 11 September werd ondervraagd [29] zei hij dat hij “niet wist van de omstandigheden die de aanleiding waren” voor het in de lucht sturen van jagers om 9:24 uur vanaf luchtmachtbasis Langley. Nadat hij hoorde dat NEADS de jagers had uitgestuurd op basis van een onjuist rapport – dat vlucht American 11, de vlucht die Toren 1 had geraakt, zich nog steeds in de lucht bevond en op weg was naar Washington, DC – zei Eberhart dat hij pas “recentelijk” had gehoord van dat onjuiste rapport. [30] Het komt ongeloofwaardig over dat het hoofd van NORAD niet wist welke jagers waren uitgestuurd tot ruim twee jaar na de aanvallen.
• Eberhart was verantwoordelijk voor het instellen van het dreigingsniveau van INFOCON (Information Operations Condition), dat de communicatienetwerken van het Pentagon moet beschermen. Slechts twaalf uur voor de aanvallen werd INFOCON naar beneden bijgesteld tot het laagste niveau van bescherming. Het niveau werd pas opgeschaald na de tweede aanval op het WTC. [31] Eberhart had tevens de leiding over veel van de militaire oefeningen (“oorlogsspelen”) die op 11 september werden gehouden, zoals “Vigilant Guardian”, volgens welk scenario terroristen een vliegtuig hadden gekaapt om New York City aan te vallen. De oefening werd “sim over live” uitgevoerd, wat betekent dat gesimuleerde kapingen in het operationele radarsysteem werden ingevoerd. Het resultaat was dat personeel van NEADS een tijdlang niet zeker was of de radarsignalen echt of gesimuleerd waren.Volgens zijn eigen verklaring realiseerde Eberhart pas na de tweede aanval op het WTC, ofwel kort na 9 uur, dat er een “gecoördineerde terroristische aanval” bezig was. Eberhart was de eerst verantwoordelijke voor de bescherming van Canada en de Verenigde Staten tegen aanvallen, en toch liet hij de oefeningen voortduren tot na 10 uur ‘s ochtends. Radarpersoneel in Cheyenne Mountain vroeg NEADS bovendien “of ze die verdomde simulaties uit wilden zetten.” Volgens een interview van de Commissie 11 September met de Canadese Luitenant Generaal Rick Findley, hoofd krijgsstaf in het Cheyenne Mountain Operation Center op de ochtend van 11 september, ontstond er, na de tweede aanval, “verwarring over hoeveel en welke vliegtuigen waren gekaapt.” [32] Desalniettemin ging de simulatie door tot na de aanval op het Pentagon (om 9:37 uur). Toen hem door de Commissie 11 September werd gevraagd wat de invloed was van de militaire oefeningen zei Eberhart valselijk dat ze “daardoor hooguit 30 seconden waren verloren.” [33]
• Onderzoeker en verslaggever Michael Kane van Global Free Press was aanwezig tijdens een hoorzitting van de Commissie 11 September. Hij berichtte: “Na de getuigenis onder ede van generaal Eberhart vroeg ik hem wie de leiding had over de coördinatie van de verschillende militaire oefeningen op 11 september. Zijn antwoord? ‘Geen commentaar.’” [34] Luitenant Kolonel Dawne Deskins van NEADS (North East Air Defense Sector) vertelde de Commissie echter: “Oefeningen die op het niveau van NORAD zijn gemaakt worden ontworpen tijdens planningsconferenties. Deze conferenties worden meestal gehouden op Peterson”, waar Eberhart de leiding had. [35]