<< Vorig Punt, Volgend Punt >>

Ten eerste: Er is meer dan genoeg bewijs die de bewering van NIST weerlegt dat er geen staal van WTC 7 werd geborgen:

1. Vroeg bewijs van geborgen staal van WTC 7 is te vinden in een brief uit 2001 aan het JOM, [7] geschreven door drie professoren van het Worcester Polytechnic Institute met de titel “Een eerste Microstructurele analyse van A36 staal, WTC Gebouw 7”. [8]
2. In 2002 publiceerde FEMA (Federaal Kantoor Crisismanagement) een rapport van dezelfde professoren waarin het vreemde verdunnen en de corrosie van het staal van het World Trade Center wordt beschreven. Monster 1 was een steunbalk die “afkomstig leek te zijn van WTC 7”, hoewel “de precieze locatie van de balk in het gebouw onbekend is”. [9] Toen hiernaar werd gevraagd zei een senior woordvoerder van NIST: “Het was niet mogelijk om definitief vast te stellen” dat het staalmonster afkomstig was van Gebouw 7. [10] Maar een verklaring als deze van een woordvoerder kan geen schaduw van twijfel werpen over de evaluatie van drie wetenschappers.
3. Dat het staal afkomstig leek te zijn van WTC 7 werd bevestigd in een documentaire van de BBC uit 2008 [11] door professor Jonathan Barnett, de belangrijkste auteur van de studie van FEMA.
4. Appendix D van datzelfde rapport merkt op dat “onder de delen die zijn gevonden en onderzocht … bevonden zich verbrande delen van WTC 7”, en bevat een foto van een “kolom W14 van WTC 7 met daaraan bevestigd nog twee steunbalken van vloerdelen”. Een andere foto laat een “zadelbevestiging van de door brand beschadigde kolom W14” zien. [12]
5. Uit een schadestudie van NIST uit 2005 blijkt dat NIST wist van het rapport van FEMA, want het refereerde aan “het staal van WTC 7 (Monster 1 van Appendix C, studie FEMA/BPAT)”. [13]
6. In 2012 leverde een WOB-verzoek (FOIA) door onderzoeker David Cole een aantal foto’s op van John Gross die op een schroothoop staal van WTC 7 onderzoekt. Gross was de mede leidinggevende in de analyse van de brand en instorting van NIST. [14] Het was zijn verantwoordelijkheid om “de mechanische en metallurgische eigenschappen en kwaliteit van het staal, de lassen en verbindingen te bepalen en te analyseren, staal dat was geborgen van WTC 1, 2 en 7”. [15] Deze foto’s werden verkregen via NIST FOIA #12-057, 7 februari 2012 en zijn online te bekijken. [16]

Zie hoe het opgekruld gatenkaasstaal lijkt op die welke zijn afgebeeld in het rapport van FEMA uit 2002 hierboven. [17]

Ten tweede: Over het onderzoek naar het staal van WTC 7 werd ook in verschillende nieuwsberichten verhaald, waaronder twee van de New York Times en één van het Worcester Polytechnic Institute:

1. Een artikel in de New York Times uit november 2001 haalt Dr. Jonathan Barnett aan die het heeft over “stalen delen in de puinhoop van [WTC 7] waarvan het lijkt dat ze gedeeltelijk zijn verdampt door buitengewoon hoge temperaturen”. [18] (De aanwezigheid van de onverklaarbare intense hitte wordt onderschreven in Consensuspunt TT-6: “De bewering dat er geen gesmolten staal of ijzer in de WTC gebouwen aanwezig was”. [19]
2. Een artikel in de New York Times uit 2002 merkt op: “Misschien wel het diepste mysterie dat uit het onderzoek naar voren kwam betreft uitzonderlijk dunne delen staal die zijn verzameld uit de torens en World Trade Center 7, een wolkenkrabber van 46 verdiepingen die ook instortte, door onbekende redenen. Het lijkt alsof het staal is weggesmolten, maar men gelooft niet dat de branden in elk van de gebouwen heet genoeg waren om staal ronduit te doen smelten”. [20]
3. Een artikel in de officiële publicatie van het Worcester Polytechnic Intitute meldt: “Een [stalen] kolom van 2 1/2cm dikte is tot de helft gereduceerd. De randen – opgekruld als een papyrusrol – zijn verdunt tot bijna de dikte van een scheermes. Gapende gaten – sommigen zo groot als een zilveren dollarmunt – laten licht schijnen door een eens solide stalen flens. Dit uiterlijk als van een gatenkaas was een schok voor alle professoren die zo bekend zijn met brand, die weliswaar vervorming en buiging verwachtten te zien – maar geen gaten”. [21]

Er is meer dan voldoende bewijs dat aantoont dat de bewering van NIST – dat er geen staal van WTC 7 werd gevonden – onjuist is. Door het ontkennen van dit bewijs (dat zelfs werd genoemd in één van NIST’s eigen rapporten [22]) konden ze beweren dat er geen bewijs was dat het gebouw door middel van explosieven was neergehaald.

Door de beschikbaarheid van staal van WTC 7 te ontkennen bracht NIST zich bovendien in de positie waar ze de ineenstorting alleen verklaren aan de hand van een computermodel waar naar willekeur variabelen kunnen worden ingevoerd – gezien het feit dat er geen collegiale toetsing plaatsvond [23] – waarvan is gebleken dat dit model niet klopte. [24]

<< Vorig Punt, Volgend Punt >>

Ten eerste: Er is meer dan genoeg bewijs die de bewering van NIST weerlegt dat er geen staal van WTC 7 werd geborgen:

1. Vroeg bewijs van geborgen staal van WTC 7 is te vinden in een brief uit 2001 aan het JOM, [7] geschreven door drie professoren van het Worcester Polytechnic Institute met de titel “Een eerste Microstructurele analyse van A36 staal, WTC Gebouw 7”. [8]
2. In 2002 publiceerde FEMA (Federaal Kantoor Crisismanagement) een rapport van dezelfde professoren waarin het vreemde verdunnen en de corrosie van het staal van het World Trade Center wordt beschreven. Monster 1 was een steunbalk die “afkomstig leek te zijn van WTC 7”, hoewel “de precieze locatie van de balk in het gebouw onbekend is”. [9] Toen hiernaar werd gevraagd zei een senior woordvoerder van NIST: “Het was niet mogelijk om definitief vast te stellen” dat het staalmonster afkomstig was van Gebouw 7. [10] Maar een verklaring als deze van een woordvoerder kan geen schaduw van twijfel werpen over de evaluatie van drie wetenschappers.
3. Dat het staal afkomstig leek te zijn van WTC 7 werd bevestigd in een documentaire van de BBC uit 2008 [11] door professor Jonathan Barnett, de belangrijkste auteur van de studie van FEMA.
4. Appendix D van datzelfde rapport merkt op dat “onder de delen die zijn gevonden en onderzocht … bevonden zich verbrande delen van WTC 7”, en bevat een foto van een “kolom W14 van WTC 7 met daaraan bevestigd nog twee steunbalken van vloerdelen”. Een andere foto laat een “zadelbevestiging van de door brand beschadigde kolom W14” zien. [12]
5. Uit een schadestudie van NIST uit 2005 blijkt dat NIST wist van het rapport van FEMA, want het refereerde aan “het staal van WTC 7 (Monster 1 van Appendix C, studie FEMA/BPAT)”. [13]
6. In 2012 leverde een WOB-verzoek (FOIA) door onderzoeker David Cole een aantal foto’s op van John Gross die op een schroothoop staal van WTC 7 onderzoekt. Gross was de mede leidinggevende in de analyse van de brand en instorting van NIST. [14] Het was zijn verantwoordelijkheid om “de mechanische en metallurgische eigenschappen en kwaliteit van het staal, de lassen en verbindingen te bepalen en te analyseren, staal dat was geborgen van WTC 1, 2 en 7”. [15] Deze foto’s werden verkregen via NIST FOIA #12-057, 7 februari 2012 en zijn online te bekijken. [16]

Zie hoe het opgekruld gatenkaasstaal lijkt op die welke zijn afgebeeld in het rapport van FEMA uit 2002 hierboven. [17]

Ten tweede: Over het onderzoek naar het staal van WTC 7 werd ook in verschillende nieuwsberichten verhaald, waaronder twee van de New York Times en één van het Worcester Polytechnic Institute:

1. Een artikel in de New York Times uit november 2001 haalt Dr. Jonathan Barnett aan die het heeft over “stalen delen in de puinhoop van [WTC 7] waarvan het lijkt dat ze gedeeltelijk zijn verdampt door buitengewoon hoge temperaturen”. [18] (De aanwezigheid van de onverklaarbare intense hitte wordt onderschreven in Consensuspunt TT-6: “De bewering dat er geen gesmolten staal of ijzer in de WTC gebouwen aanwezig was”. [19]
2. Een artikel in de New York Times uit 2002 merkt op: “Misschien wel het diepste mysterie dat uit het onderzoek naar voren kwam betreft uitzonderlijk dunne delen staal die zijn verzameld uit de torens en World Trade Center 7, een wolkenkrabber van 46 verdiepingen die ook instortte, door onbekende redenen. Het lijkt alsof het staal is weggesmolten, maar men gelooft niet dat de branden in elk van de gebouwen heet genoeg waren om staal ronduit te doen smelten”. [20]
3. Een artikel in de officiële publicatie van het Worcester Polytechnic Intitute meldt: “Een [stalen] kolom van 2 1/2cm dikte is tot de helft gereduceerd. De randen – opgekruld als een papyrusrol – zijn verdunt tot bijna de dikte van een scheermes. Gapende gaten – sommigen zo groot als een zilveren dollarmunt – laten licht schijnen door een eens solide stalen flens. Dit uiterlijk als van een gatenkaas was een schok voor alle professoren die zo bekend zijn met brand, die weliswaar vervorming en buiging verwachtten te zien – maar geen gaten”. [21]

Er is meer dan voldoende bewijs dat aantoont dat de bewering van NIST – dat er geen staal van WTC 7 werd gevonden – onjuist is. Door het ontkennen van dit bewijs (dat zelfs werd genoemd in één van NIST’s eigen rapporten [22]) konden ze beweren dat er geen bewijs was dat het gebouw door middel van explosieven was neergehaald.

Door de beschikbaarheid van staal van WTC 7 te ontkennen bracht NIST zich bovendien in de positie waar ze de ineenstorting alleen verklaren aan de hand van een computermodel waar naar willekeur variabelen kunnen worden ingevoerd – gezien het feit dat er geen collegiale toetsing plaatsvond [23] – waarvan is gebleken dat dit model niet klopte. [24]